די בלאָנדע שיינקייט איז געווען ביכולת צו איבערצייגן איר פאטער אַז זי איז ויסגעצייכנט אין בלאָוודזשאָבס און קענען אַפֿילו געבן פאַרגעניגן צו אַ מענטש מיט איר לעגס. דער טאטע האט זיך צעגאםן פון גליק, װײל ער האט פון זײן טאכטער נישט געריכט אזא שנעלקײט. ער האט שטארק געפאקט דעם יונגן זונה, זי זאל לאנג געדענקן דעם פאטערס גלעטן. אבער זי האט עס זיכער געפעלט, װײל אירע קרעכצן זײנען געװען אזוי לײדנשאפטלעך, אז אפילו מײן בלוט האט געקאכט צװישן די פיס.
די פייגעלע האט נישט קיין פראבלעם צו נעמען עס אין מויל און עס זויגן, זי טשיקט אויף איר מאן וויסנדיק. אז זי דארף שלינגען, שלינגט זי, אויב זי דארף אויסשטעלן אירע בולים פאר פארבייגייער מאטאריסטן, וועט זי דאס אויך טון. די בלאָנדע אקטן ווי אַ הור, גרייט צו טאָן קיין סדר פון איר ליבהאָבער אָדער בעל.