א דערוואַקסן מאַם פּיקט זיך אַ שיין פייגעלע פֿאַר איר ליבהאָבער וואס געשפילט גיטאַרע און געבראכט איר צו די הויז. זי לייקט דעם גוף און געפֿינט צו שלאָפן מיט איר ליבהאָבער. ז י הא ט זי ך לאנגע ר ניש ט געצװיקל ט — א שײנ ע הויז , א רײ ן באד , ד י זארג ן פו ן דע ר מײםטע ר אלי ץ או ן ד י קאש ע האב ן צוגעטראג ן צו ם אננעמע ן פו ן דע ם פארשלאג . אבער דער מאן האט זיך שװער געהאנדלט — נאכדעם װי זי האט געזויגן זײן האן, האט ער זי ארײנגעכאפט אין דער טאָכעס. איך מוזן זאָגן אַז אין אַ טאָכעס ווי איר, איך וואָלט אויך ליבע צו קומען!
עס איז אַ קונסט צו ווענדן דיין שוטעף. און די כלב ווייסט ווי צו דערגרייכן עס. ערש ט זי ך אי ם צעשטײפ ט א ז זײנ ע בעלע ר װעל ן זי ך צעבלאגן , או ן זײ ן ביק ן װע ט זי ך אויפהויבן , דא ן ברענג ט ז י ז ײ צ ו א קאכ ן — או ן דא ן גיב ט אי ר קערפע ר צ ו תאוות . איך פֿיל, אַז ער האָט געשפּריצט די דאָזיקע מויד אין שפּאַלט — אַ פֿערדדאָזע!
אַ זאַפטיק פייגעלע, אָבער ווי אַ מאַנאַטאַנאַס מענטש ספּאַנדזש איר! נו קיין פאַנטאַזיע! די בריסט ביי די דאַמע איז אַ זייער פייַן פאָרעם און גרויס גרייס, וואָס ניט גלעטן איר פּאָץ! עס ס ניט ווי מעראַטאַל געשלעכט. פארוואס נישט? ער פֿאַקט איר מיט אַ קאַנדאַם, דערנאָך נעמט ער עס אַוועק און קומט דער דאַמע אין מויל אַרײַן. אויב עס איז נייטיק צו פאַרמייַדן שוואַנגערשאַפט, עס וואָלט זיין גענוג נאָר צו קומען אין די דאַמע 'ס מויל אָדער אויף איר בויך אַזוי צו זאָגן.